Na dzień przed zakończeniem zmagań konkursowych mamy 8959 punktów, zajmując cały czas 16 miejsce. Zabawa dobiega końca, ale my nie zapominamy o pszczołach. Będziemy dbać o nie, bogatsi o wiedzę, którą zdobyliśmy w trakcie. środa, 14 grudnia 2016
Jutro zakończenie
Na dzień przed zakończeniem zmagań konkursowych mamy 8959 punktów, zajmując cały czas 16 miejsce. Zabawa dobiega końca, ale my nie zapominamy o pszczołach. Będziemy dbać o nie, bogatsi o wiedzę, którą zdobyliśmy w trakcie. 
wtorek, 13 grudnia 2016
Dwa dni do końca zabawy konkursowej
Na te chwile mamy 8561 punktów i zajmujemy 16 lokatę. Pozostało już niewiele czasu i szans aby rozwiązać kolejne zadania indywidualne.
Pamiętajcie - łyżka miodu i do dzieła.
poniedziałek, 12 grudnia 2016
Żywi i leczy
Pyłek kwiatowyzawiera 250 rożnych związków,
w tym:
białko,
cukry proste,
błonnik,
sole mineralne.
niedziela, 11 grudnia 2016
Pracowita niedziela
Zasoby punktowe powiększyły się do 8246 . Obecnie zajmujemy 14 pozycję.
Do końca konkursu coraz bliżej, dlatego ponownie apelujemy do zmasowanego wysiłku
i wykrzesania z siebie resztek sił. Każdy zawodnik zjada łyżkę miodu i do pracy, niektórzy dwie bo wyraźnie brakuje im energii.
i wykrzesania z siebie resztek sił. Każdy zawodnik zjada łyżkę miodu i do pracy, niektórzy dwie bo wyraźnie brakuje im energii.
sobota, 10 grudnia 2016
Zbliżamy sie do finału
Pozostało jeszcze 5 dni do udziały w konkursie akademii. Obecnie mamy
7994 punktów
i zajmujemy 15 miejsce.
W dalszym ciągu jesteśmy najlepsi w naszym województwie. Zachęcamy wszystkich do wykrzesania resztek sił i wykonania jeszcze kilku zadań. Pojawiło się zadanie dodatkowe, które polega na stworzeniu suprebohatera pszczelego. (warte 25 punktów)
Życzymy powodzenia.
piątek, 9 grudnia 2016
Artykuł w Gazecie Pomorskiej
Trwa walka w konkursie
„Akademie Przyjaciół Pszczół”
Uczniowie ze Zbójna zaangażowali się w ratowanie pszczół. Ba, póki co na pierwszym miejscu rankingu w Kujawsko-Pomorski
wtorek, 6 grudnia 2016
List od RZP w Toruniu
Regionalny Związek Pszczelarzy w Toruniu
Szanowni Miodożercy
Jest nam niezmiernie miło, iż młodzież z naszego województwa pracuje na
rzecz popularyzacji pszczelarstwa i osiąga w tym działaniu sukcesy.
Nasz Regionalny związek Pszczelarzy w Toruniu prowadzi pasiekę na
budynku Urzędu Marszałkowskiego.
Jeżeli młodzież skupiona wokół tematyki
pszczół chciałaby by odwiedzić nas podczas prac wiosennych przy ulach to zapraszam.
Życzę wytrwałości w działaniach oraz owocnych efektów Waszej pracy.
Tadeusz Dussa prezes Regionalnego Związku Pszczelarzy w Toruniu
tlf.501 180 974 www.rzp-torun.pl
sobota, 3 grudnia 2016
Zima w ulu
W
odróżnieniu od wielu gatunków owadów żyjących samotnie pszczoły miodne na okres
zimy nie zapadają w stan anabiozy (sen zimowy), ale żyją normalnym życiem,
odżywiają się, aktywnie reagują na zmiany w otaczającym je środowisku. Z powodu
chłodu jednak nie mogą wylatywać z gniazda i opróżniać jelita z kału, jak
to robiły do tej pory. Dlatego natura obdarzyła je jak żadne inne stworzenia,
zadziwiającą właściwością – zdolnością gromadzenia kału w jelicie przez bardzo
długi okres. Jelito tylne pszczoły jest tak zbudowane, że w miarę wypełniania
się nie przyswojonymi przez organizm resztkami pokarmu znacznie powiększa swoją
objętość (5-7 razy) i może zmieścić ponad 400 mg kału, tj. prawie połowę tego, ile
waży cała pszczoła. Nie ma to jednak żadnego ujemnego wpływu na jej stan
fizjologiczny. Znajdujące się w jelicie gruczoły rektalne wytwarzają katalazę
swoistą substancję, która zapobiega powstawaniu procesów gnilnych.
Natura obdarzyła pszczoły także inną bardzo cenną cechą przystosowawczą - zwolnioną przemianą materii. Zimą zużywają one niewielką ilość pokarmu. Zarówno miód, jak i pierzga zostały wcześniej przygotowane i doprowadzone do postaci łatwo przyswajalnej, tak, że ich przeróbka nie wymaga już wysiłku organizmu. Wszystko to pozwala pszczołom znosić długotrwałe surowe zimy z małymi stratami energii. W przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków zimowli, np. nieodpowiednia wielkość gniazda, zawilgocenie, niedostateczna wymiana powietrza oraz zbyt małe zapasy pokarmu, może to zmusić pszczoły do niepotrzebnego zużywania energii życiowej, a wtedy organizm pszczół wyczerpuje się i często z tego powodu, mogą stać się niezdolne do życia wiosną. Gdy tylko nastaną chłody jesienne, zwłaszcza nocą, pszczoły zaczynają skupiać się na powierzchni plastrów mniejszej niż dotychczas, a wraz ze spadkiem temperatury w ulu do 6-8°C zbierają się w kulistą masę. Żadna pojedyncza pszczoła nie jest zdolna do utrzymywania stałej temperatury ciała, w kłębie zimowym jednak wydzielają one tyle ciepła, ile potrzeba im do podtrzymywania życiowych funkcji. W gnieździe o tej porze nie ma już czerwiu, pszczoły obniżają temperaturę do około 20°C.
Pszczoły stykając się ze sobą, ogrzewają się wzajemnie. Wytwarzają ciepło dzięki poruszaniu się w kłębie. Stosunkowo mało intensywny ruch wystarcza, aby temperatura szybko się podniosła. Ciepło wytwarzane w głębi kłębu jest zatrzymywane przez jego część zewnętrzną (otoczkę). W zależności od temperatury zewnętrznej otoczka jest cieńsza lub grubsza (od 2-3 do 7-8 cm).
Odpowiednio zmienia się też wielkość kłębu. Im zimniej jest na zewnątrz, tym bardziej zwarty jest kłąb i mniej ciepła oddaje do otoczenia. Osłabia się w ten sposób szkodliwe działanie wahań temperatury. Zmniejszenie się objętości kłębu następuje w wyniku ścieśnienia się pszczół i przejścia wielu z nich z powierzchni plastrów do pustych komórek. Kiedy wzrasta temperatura kłąb rozluźnia się, co sprzyja wymianie gazowej.
Otoczka kłębu od dołu, skąd napływa zimne powietrze jest zawsze grubsza. W górnej części kłębu otoczka jest najcieńsza, ponieważ tędy jest wydalany dwutlenek węgla i para wodna.
Utrzymaniu ciepła w kłębie sprzyja jego kształt, który ustalił się w toku rozwoju ewolucyjnego. Gdyby pszczoły zebrały się na zimę nie w kulę, ale w inną bryłę, to doprowadziłoby do dużych strat ciepła, a co za tym idzie do nadmiernego zużycia pokarmu i wyczerpania pszczół. Kula w porównaniu z każdą inną figurą geometryczną o takiej samej masie ma mniejszą powierzchnię - powierzchnia stykania się jej ze środowiskiem zewnętrznym jest najmniejsza. Na utrzymanie wewnątrz kłębu temperatury na określonym poziomie pozwala nie tylko grubość i zwartość jego otoczki, ale także mnóstwo komór powietrznych zarówno bezpośrednio między pszczołami, jak również między pszczołami, a ściankami komórek plastrów, w których one się znajdują.
W wyniku wielu badań ustalono, że dodatnią temperaturę pszczoły utrzymują tylko wewnątrz kłębu i na jego powierzchni. Temperatura zaś otaczającego ich środowiska pozostaje poza ich wpływem, nawet jeśli jest ujemna.
Naukowcy i praktycy doszli do identycznych wniosków - silne ścieśnienie gniazda pszczół na zimę nie jest konieczne. Potwierdza to również fakt, że pszczoły stosunkowo dobrze znoszą długie, surowe zimy w przestronnych nie ocieplonych gniazdach naturalnych (dziuple drzew) itp.
Chłodowi łatwiej przeciwstawiają się rodziny silne niż słabe.
Natura obdarzyła pszczoły także inną bardzo cenną cechą przystosowawczą - zwolnioną przemianą materii. Zimą zużywają one niewielką ilość pokarmu. Zarówno miód, jak i pierzga zostały wcześniej przygotowane i doprowadzone do postaci łatwo przyswajalnej, tak, że ich przeróbka nie wymaga już wysiłku organizmu. Wszystko to pozwala pszczołom znosić długotrwałe surowe zimy z małymi stratami energii. W przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków zimowli, np. nieodpowiednia wielkość gniazda, zawilgocenie, niedostateczna wymiana powietrza oraz zbyt małe zapasy pokarmu, może to zmusić pszczoły do niepotrzebnego zużywania energii życiowej, a wtedy organizm pszczół wyczerpuje się i często z tego powodu, mogą stać się niezdolne do życia wiosną. Gdy tylko nastaną chłody jesienne, zwłaszcza nocą, pszczoły zaczynają skupiać się na powierzchni plastrów mniejszej niż dotychczas, a wraz ze spadkiem temperatury w ulu do 6-8°C zbierają się w kulistą masę. Żadna pojedyncza pszczoła nie jest zdolna do utrzymywania stałej temperatury ciała, w kłębie zimowym jednak wydzielają one tyle ciepła, ile potrzeba im do podtrzymywania życiowych funkcji. W gnieździe o tej porze nie ma już czerwiu, pszczoły obniżają temperaturę do około 20°C.
Pszczoły stykając się ze sobą, ogrzewają się wzajemnie. Wytwarzają ciepło dzięki poruszaniu się w kłębie. Stosunkowo mało intensywny ruch wystarcza, aby temperatura szybko się podniosła. Ciepło wytwarzane w głębi kłębu jest zatrzymywane przez jego część zewnętrzną (otoczkę). W zależności od temperatury zewnętrznej otoczka jest cieńsza lub grubsza (od 2-3 do 7-8 cm).
Odpowiednio zmienia się też wielkość kłębu. Im zimniej jest na zewnątrz, tym bardziej zwarty jest kłąb i mniej ciepła oddaje do otoczenia. Osłabia się w ten sposób szkodliwe działanie wahań temperatury. Zmniejszenie się objętości kłębu następuje w wyniku ścieśnienia się pszczół i przejścia wielu z nich z powierzchni plastrów do pustych komórek. Kiedy wzrasta temperatura kłąb rozluźnia się, co sprzyja wymianie gazowej.
Otoczka kłębu od dołu, skąd napływa zimne powietrze jest zawsze grubsza. W górnej części kłębu otoczka jest najcieńsza, ponieważ tędy jest wydalany dwutlenek węgla i para wodna.
Utrzymaniu ciepła w kłębie sprzyja jego kształt, który ustalił się w toku rozwoju ewolucyjnego. Gdyby pszczoły zebrały się na zimę nie w kulę, ale w inną bryłę, to doprowadziłoby do dużych strat ciepła, a co za tym idzie do nadmiernego zużycia pokarmu i wyczerpania pszczół. Kula w porównaniu z każdą inną figurą geometryczną o takiej samej masie ma mniejszą powierzchnię - powierzchnia stykania się jej ze środowiskiem zewnętrznym jest najmniejsza. Na utrzymanie wewnątrz kłębu temperatury na określonym poziomie pozwala nie tylko grubość i zwartość jego otoczki, ale także mnóstwo komór powietrznych zarówno bezpośrednio między pszczołami, jak również między pszczołami, a ściankami komórek plastrów, w których one się znajdują.
W wyniku wielu badań ustalono, że dodatnią temperaturę pszczoły utrzymują tylko wewnątrz kłębu i na jego powierzchni. Temperatura zaś otaczającego ich środowiska pozostaje poza ich wpływem, nawet jeśli jest ujemna.
Naukowcy i praktycy doszli do identycznych wniosków - silne ścieśnienie gniazda pszczół na zimę nie jest konieczne. Potwierdza to również fakt, że pszczoły stosunkowo dobrze znoszą długie, surowe zimy w przestronnych nie ocieplonych gniazdach naturalnych (dziuple drzew) itp.
Chłodowi łatwiej przeciwstawiają się rodziny silne niż słabe.
Źródło: http://www.odr.pl
mgr inż. Antoni Zaleski
Rodzaje miodów
Miód akacjowy – (nektarowy, jasny) Miód rzepakowy – (nektarowy, jasny)
Miód lipowy – (nektarowy, jasny)
Miód koniczynowy – (nektarowy, jasny)
Miód malinowy – (nektarowy, jasny)
Miód wielokwiatowy – (nektarowy, ciemny)
Miód gryczany – (nektarowy, ciemny)
Miód wrzosowy – (nektarowy, ciemny)
Miód z drzew iglastych – (spadziowy, jasny)
Miód z drzew liściastych – (spadziowy, jasny)
Miód mieszany – (mieszany, ciemny)
Życzymy smacznego !!!
czwartek, 1 grudnia 2016
Liderzy w poszczególnych województwach
Ranking wojewódzkich liderów konkursu Akademie Przyjaciół Pszczół
• Dolnośląskie: „Gang Strzelińskich Pszczół” Publiczna Szkoła Podstawowa nr 5 w Strzelinie
• Kujawsko-Pomorskie: „Miodożercy” Zespół Szkół w Zbójnie
• Lubelskie: „Apis” Niepubliczna Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi "RAZEM" w Chełmie
• Lubuskie: „Żarkusie” Szkoła Podstawowa im. Orląt Lwowskich w Żarkach Wielkich
• Łódzkie: „Radosne Pszczółki” Zespół szkolno-Gimnazjalny w Kodrębie
• Małopolskie: „Bojowe Pszczółki” Niepubliczna Szkoła Podstawowa w Koszycach Małych
• Mazowieckie: „Miodowa Ekipa” Zespół Szkół Publicznych w Zaborowie
• Opolskie: „Bzzz…” Społeczna Szkoła Podstawowa im. ks. Jana Twardowskiego w Mechnicy
• Podkarpackie: „Miodowe Ziomki” Zespół Szkół w Chotowej
• Pomorskie: „Api Saggi” Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Łebnie
• Śląskie: „Eco Team” ZSO Tworków
• Świętokrzyskie: „Miodołaki” Szkoła Podstawowa im. 3 PP Legionów AK w Sorbinie
• Warmińsko-Mazurskie: „Krutyńskie Murarki” Szkoła Podstawowa w Krutyni
• Wielkopolskie: „Mega Pszczoły” Zespół Szkolno-Gimnazjalny w Rakoniewicach
• Zachodniopomorskie: „Miodziki” Szkoła Podstawowa nr 3 im. Polskich Olimpijczyków w Nowogardzie
Jeszcze dwa tygodnie konkursu i dlatego warto utrzymać pozycję lidera w naszym województwie.
Miodożercy do pracy!!!
Subskrybuj:
Posty (Atom)